What happens in Thulakhet stays in Thulakhet 🕷️

Namaste allemaal, Deze 2 weken zijn Marjolein en ik in het dorpje Thulakhet verbleven. Hier wonen we samen met onze gast ouders, 2 zusjes en een broertje. Ik zal beginnen bij het begin:
De bus reis er naar toe duurde een uur. Niet omdat het zo ver is maar gewoon voor alle hobbels en kuilen die in de weg zaten. Toen we aankwamen kregen we een rondleiding door het huis. Buiten staat dan de wc. Tata taaa en hurk wc. In het begin was het een beetje raar maar nu is het vrij normaal. In de avond hebben we ook voor het eerste dal bhat gegeten. Bas vertelde ons dat het heel erg lekker was, en dat was het ook! Wel pittig en een bord vol maar super lekker. Ook hebben we meteen de lepel geweigerd en zijn we met de hand gaan eten, lekker Nepalees! De techniek ervan heb ik alleen nog niet helemaal onder de knie maar ik begin het te leren 😋 De volgende dag hebben we verteld over Nederland en uitleg gegeven over handhygiëne. De kinderen deden goed mee terwijl we het liedje 'washy washy'afspeelde. Vrijdag was het dan alweer weekend en zouden we terug gaan naar Pokhara. In de ochtend vertelde onze vader dat er helaas geen bussen en taxi's reden door een staking. Ook de volgende dagen zouden er geen bussen en taxi's rijden. En daar zaten we dan. Onze Backpacks ingepakt en klaar om te gaan. Toen kwam onze gastvader met super nieuws. Hij had een ritje naar Pokhara voor ons geregeld! Er kwam een soort pick up truck voorbij waar we achterin mochten zitten. Super gaaf maar wel heeeel erg hobbelig. Een hilarisch en om nooit te vergeten ritje! (Jaja ik heb er een filmpje van😱😂) Aangekomen in Pokhara hebben we Marjoleins verjaardag nog gevierd met wat cocktails en een stuk taart. De rest van het weekend hebben we een beetje rustig aan gedaan, de meeste in de groep waren ziek zwak en misselijk met name ikzelf ook. Zondag avond zijn we weer terug gegaan naar Thulakhet met de bus. Gelukkig reed die nu wel! We stonden met een paar andere vrouwen op de bus te wachten en het zag er al druk uit. Eenmaal was de bus er en het was een chaos. Iedereen wilde als eerste de bus in en een plekje bemachtigen. Sommige mensen gooide spullen door het raam om zo een plekje te claimen. Marjolein en ik met onze super grote backpacks kwamen maar amper in de bus. Toen we eindelijk binnen waren kregen we een gratis sauna. Het was zo warm en druk in de bus, er hingen zelfs mensen aan de zijkant van de bus 😱. Dat was de eerste keer dat ik het vervelend vond dat ik lang ben. Ik moest namelijk staan in de bus met mijn hoofd schuin. En nog kwam ik tegen het dak aan bij elke hobbel.... De volgende dagen hebben we voorlichtingen gegeven op de school. Mondhygiëne, human body, menstruatie en first Aid. We hebben first Aid aan de docenten gegeven. Het was echt super leuk om te doen! Ze schreven enthousiast mee en vroegen zelfs over er nog een andere les gegeven kon worden. Maandag 5 mei. Onze nachtmerrie waar we al zolang over praten was uit gekomen. SPINNEN! dit was de grootste spin die ik ooit heb gezien. Hij was groter dan mijn hand 😱🤢. We hebben hem lekker laten zitten want hij zat gelukkig achter het glas 😝. Arianne die hier al 3 maanden in het gast gezin woont doet de bso na school. We zijn wel eens wezen kijken en hebben meegeholpen. Laatst zijn we een rondje wezen lopen met de kinderen. Iedereen wil dan je hand vasthouden! Ook begroeten alle kinderen je heel graag en vragen ze vaak naar je naam. Alleen mijn naam is toch wel moeilijk om uit te spreken haha Vandaag de bus naar Pokhara genomen. Het was weer is lekker druk maar deze keer konden we zitten 😊 toen we de bus in wilde stappen moesten we onze tassen boven op de bus leggen 😱 ze lagen niet eens vast !!! Bij elke flinke kuil waren we doodsbang dat onze tas naar beneden viel. Gelukkig hebben ook onze tassen het overleeft tot Pokhara. Nu lekker weekend vieren en daarna op naar de nieuwe stage!