Poonhill beklommen πŸ’ͺπŸ”οΈ

3 juni 2018 - Pokhara, Nepal

Namaste iedereen!

De poonhill trekking is achter de rug en wat was het een ervaring!

Dag 1: zondag ochtend moesten we om 7 uur opstaan voor ontbijt. Onze gids had voor ons een stevig ontbijtje gekookt. We konden er tegen aan. Na het ontbijt moesten we onze tassen op de jeep leggen en gingen we richting de bergen. Na een 2 uur durende rit waren we aangekomen bij het begin. De tocht kon eindelijk beginnen! De eerste stukken omhoog waren best wel heftig want mijn lichaam was nog niet ingesteld op een zware wandeling. Na een paar uren voor mijn gevoel ging het wel wat beter maar toen Kwamen de trappen. En holy shit wat waren dat er veel. En ook allemaal verschillende hoogtes en lengtes 😡 het was best wel heel erg zwaar en er kwam maar geen einde aan... Naja er kwam dus wel een einde aan en we waren EINDELIJK boven. Dag 1 overleefd haha, dat klinkt dramatisch πŸ™ƒ. Na een bakkie spaghetti ben ik gaan slapen want we waren moe 😴

Dagje 2: na een ontbijtje kon de tocht weer beginnen. Hij begon alweer met trappen.. joepiee πŸ˜–. Na een tijdje waren het zandpaadjes en ging het omhoog gaan wat makkelijker. We moesten deze dag 6/7 uur lopen. De laatste paar uur begon het zooooo hard te regenen en hagelen! Ook onweer was aanwezig, gezellig. Ook de bloedzuigers vonden het natte weer wel prettig. Ja echt bloedzuigers, brrrrrr. Na een kleine stop bij een check post hield het op met regenen ofja hard regenen. En konden we doorlopen naar ons 2e guesthouse. Hier was het zoooo koud. We waren natuurlijk allemaal zeikes nat van de koude regen en hagel. Er was ook maar 1 douche die gelukkig wel warm was! Omstebeurt snel een douche nemen en je heeel snel aankleden want het was fris β˜ƒβ˜ƒ in de soort van woonkamer zal ik het maar noemen stond een kachel. Hier hebben we met z'n alle rondom gezeten en opgewarmd zover dat lukte. Na een heerlijke dal bhat in de avond zijn we naar onze gids gegaan. Een extra dekentje je halen voor in de nacht, dat was wel nodig. En slapen 😴😴😴

Daggie 3: we moesten de wekker om 4 uur zetten. Ja echt waar, 4 uur midden in de nacht opstaan. En dan lig je lekker onder je warme dekentje(s) en moet je er onder uit πŸ˜‚πŸ˜– aankleden maar en zonder ontbijtje de deur uit. We zouden de zonsopgang gaan zien vanaf de top van poonhill. Dit is 3200 m hoog! Na ALWEER trappen kwam ik boven. Het was nog een beetje bewolkt in het begin. Daarna trok het weg en kon je heeeel mooi de bergen zien. We konden annapurna south en de bergen er omheen zien. Prachtig!!! Wel was het frisjes op de berg maar dat maakte me niet zoveel uit. We hadden de top gehaald! Na een flinke fotoshoot zijn we weer naar beneden gegaan en gaan ontbijten. Tibetaans brood is ons standaard ontbijtje tijdens de trekking. Het is een soort pannekoek/oliebol idee met honing. Best wel lekker πŸ˜‹
Na het ontbijt hebben we de tas ingepakt en zijn we weer onderweg gegaan. Vandaag zouden we rond de 8 uur lopen πŸ™ƒ. Het afdalen was begonnen. Deels gingen we weer om hoog en soms een stuk naar beneden. Ik vond naar beneden gaan een stuk fijner voor mijn knieΓ«n. Ook werd je daar niet zo heel erg moe van maar je beenspieren wel. Na 8 uur lopen kwamen we in de avond aan. Ik had de middag al dal bhat gegeten dus wilde in de avond wat anders, een bordje spaghetti. De rest had allemaal dal bhat en ik was heeeel blij dat ik die niet had genomen. Het was heel erg pittig πŸ˜‚πŸ€­ dus ik kon er wel een beetje om lachen hihi. Na een kopje thee zijn we lekker gaan slapen, de volgende dag weer afdalen!

Dag 4: opstaan met flinke spierpijn in mijn benen van de trappen naar beneden, begonnen we weer aan een nieuwe dag. Ik had er weer zin in want naar beneden gaan ging voor mij goed! Ook deze dag gingen we ook weer naar boven lopen en dat was dan ook weer jammer. De top was al bereikt dus mochten we wel weer is naar beneden 😌 deze dag was niet erg lang en niet zo zwaar dus dat was weer fijn. Ook was het weer vochtig door de regen dus bloedzuigers waren ook aanwezig. Een keer kroop er een bloedzuiger naar boven op mijn schoen, dat vond ik wel n beetje spannend. Ookal zijn die beestjes niet schadelijk of iets, gewoon de naam vind ik al niet prettig. Bloedzuigers blegh πŸ˜–

Dag 5:Laatste dag! Nog 2 uur alleen maar naar beneden lopen. Trappen en nog is trappen. We zagen de rivier al waar we werden opgehaald en het kwam steeds dichterbij!!!! Yessss beneden! We hebben het gehaald πŸŽ‰πŸ’ƒπŸΌπŸ˜ƒ met z'n alle in de jeep met een airconditioning en terug naar ons hotel. Na een laatste lunch met onze gids ben ik naar ons gast gezin gegaan. Ik wilde lekker mijn kleren wassen en douche. Heerlijk even tijd voor mezelf. Fris en schoon kwam ik weer terug naar ons hotel en zijn we nog uiteten geweest met iedereen.

Na de de trekking hebben we nog een paar dagen vakantie. Deze dagen hebben we lekker rustig niks gedaan. Uitgerust na de trekking en we zijn naar de movie garden geweest. Dat was wel super leuk.

Vandaag gaan we weer terug naar onze gast gezinnen. Marjo en ik weer terug naar hetzelfde gast gezin, Sewa Kendra. Maar we gaan stage lopen in het ziekenhuis. We hebben vandaag een rondleiding gehad van de hoofd verpleegkunde. Ik heb er veel zin in en we zullen zien wat het brengt.
Groetjessss
😘😘😘

6 Reacties

  1. Anita wijnen:
    3 juni 2018
    PRACHTIG verhaal sanne, nu erg benieuwd naar je ziekenhuis stage. Succes maar weer en tot de volgende blog
  2. Opa oma van de pas:
    3 juni 2018
    Wat heb je het weer mooi verteld reis helemaal met je mee .Nou op naar het ziekenhuis ben benieuwd gr en op naar de volgende blog
  3. Jeanne:
    4 juni 2018
    Maar goed dat je een goede conditie hebt, wel zo handig. Veel succes in het ziekenhuis. Groetjes uit Beugen
  4. Henriette:
    4 juni 2018
    Mooi geschreven Sanne. De spiertjes zijn goed getraind haha. Maar wat leuk dat je dit allemaal mee maakt. Kei gaaf!! Heel veel succes, plezier en leerzame momenten inhet ziekenhuis.
    groetjes Henriette
  5. Conny:
    4 juni 2018
    Leuk verhaal over jouw wandelbelevenis. Bloedzuigers ieekkk. Maar gelukkig hebben ze je niet leeggezogen. Geniet ze en succes in het ziekenhuis.
  6. Marian Otten:
    5 juni 2018
    Super Sanne,wat een ervaring! Heel veel succes op je volgende stageplekje! Groetjes van de familie Otten.